మెరుపు మెరిసింది

వర్షం, వర్షం
పగలల్లా వర్షం
రాత్రయింది
ఇంకా వర్షం
నీరజకు నిద్ర రాదు
ముప్పయ్యయిదేళ్ళ జీవితం
వ్యర్థం, వ్యర్థం
జీవితమంతా వ్యర్థం
మెరుపులు, మెరుపులు
వ్యర్థం, వ్యర్థం
----------------------
శక్తిలేదు,ఆరోగ్యం లేదు, ఒపిక లేదు
ఇల్లు లేదు, తిండీలేదు, బట్టలేదు, భర్త లేడు
యవ్వనం లేదు
అలనాటి యవ్వనం అప్పుడే పోయింది
అలనాటి చెలికాడు ఆనాడే పోయేడు
అదంతే
ఇదింతే
అదో మెరుపు, ఇదో మెరుపు, మరో మెరుపు
ఒకటీ, రెండూ, మూడూ
హాస్యాస్పదం నవ్విపోతారు
మెరుపులు మెరుపులు ఆశల మెరుపులు
అదిగో మెరుపు
ఇదే మాయమయింది
మళ్ళీ మెరిసింది
మాయమయింది
ఇంతే ఇదే
ఆఖరి కిదే నిజం
ఈ చీకటే ఇదే ఈ చీకటే నిజం
ఇలా ఉండవలసిందే తను
ఏకాకిగా, నిరాశతో,
నీరజ స్కూలికి వెళ్తుంది
నీరజ స్కూలునుంచి వస్తుంది
వయసు వెళ్తుంది
చావు వస్తుంది
అదిగో మెరుపు మెరిసింది
అప్పుడే మాయమయింది
ఆఖరి కింతే
ఈ అంధకారంలో ఇలా వంటరిగా, నిరాశతో, దారిద్ర్యంతో, బాధతో, వర్షంలో, చలితో, తడితో, చింకి గొడుగుతో, వంటరిగా... వంటరిగా .... వంట...రిగా.....వం...ట...రి...గా...
మెరుపు మెరిసింది
మాయమయింది
-----------------------------------------
నీరజ వంటరి జీవి , అవివాహిత. ఆమెకు అడుగడుగునా ఆశాభంగమే ! ప్రేమించిన చెలికాడు ఎప్పుడో దూరమయ్యాడు. ఆమె గురించి పట్టించుకునే వారెవరూ లేరు. ఆమె జీవితం అడవి కాచిన వెన్నెల. ఒక సగటు మహిళ అంతరంగంలోని అలోచనా తరంగాలను మన కళ్ళెదుట సాక్షాత్కరింపజేస్తారు రావిశాస్త్రి గారు. ఆయన విలక్షణ శైలి కిదో మచ్చు తునక.